Βίτινγκ, Γκεόργκ

(Georg Witting, Βερολίνο 1897 – 1987). Γερμανός χημικός. Διδάκτορας χημείας του πανεπιστημίου Μαρβούργου/Λαν, ονομάστηκε καθηγητής στο ινστιτούτο χημείας του Τίμπινγκεν το 1944, αφού προηγουμένως είχε αρνηθεί την αντίστοιχη θέση στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, στο οποίο είχε διατελέσει από το 1937 βοηθός καθηγητής, ενώ αργότερα ανέλαβε την αντίστοιχη θέση στη Χαϊδελβέργη. Ξεκίνησε το έργο του στον τομέα της στερεοχημείας το 1930. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις για το επιστημονικό έργο του σε όλο τον κόσμο, όπως από τα πανεπιστήμια του Τίμπινγκεν, του Ελσίνκι και της Ζυρίχης καθώς και από τις ενώσεις χημικών της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Αγγλίας, του Περού και της Αργεντινής. Το 1979 μοιράστηκε, με τον Βρετανό Χ. Μπράουν, το βραβείο Νόμπελ χημείας για την εργασία τους στη χρήση ενώσεων που περιείχαν βόρον και φώσφορο σε σημαντικά αντιδραστήρια οργανικών συνθέσεων.